چرا پیشرفت نمی‌کنیم؟ چرا در جا می‌زنیم؟
سالهاست تورم درد همیشگی کشور است. اقتصاد نفتی آفت کشور شده است. بروکراسی اداری، قبیله سالاری، ترجیح منافع حزبی و گروهی به منافع ملی، بهره‌وری پایین، دلالی، اسراف منابع طبیعی و تقلید کورکورانه از صنعت دیگران بدون پشتوانه فکری و اجتماعی، آسیب کشور ما شده است.
باید چه کرد؟ برخی میگویند اساس کار، تغییر نگرش‌های جامعه با رویکردهای اجتماعی و فرهنگی است. برخی می گویند اساس کار، با تغییر مدیریت و استفاده از علم مدیریت است. برخی می گویند اساس کار، اقتصاد بدون نفت است. برخی هم ذوب شدن در معادلات جهانی را اساس پیشرفت می‌دانند!
باید چه کرد؟ راهکار چیست؟ چگونه از گرداب بی برنامگی درآییم؟
وزیر چهار ماه است شروع کرده، استیضاح می‌شود!! اگر خوب نبود چرا بررسی نکردید؟ چرا تحقیق نکردید؟ چرا بدون شناخت رای دادید؟ دولت، سنگین است و بهره‌وری پایین است. برنامه‌های پنج ساله، فقط نوشته می‌شود و رویکردی نیست که کامل نظارت و آسیب شناسی کند.
باید چه کرد؟ پیشنهاد شما چیست؟
درد کشور با اصلاح جامعه حل می‌شود. اصلاح جامعه یعنی اولویت دادن به تغییر فرهنگ در جامعه. یعنی اولویت پیوست فرهنگ بر پیوست صنعت. یعنی مردم محوری. یعنی توجه به مردم و توجه مردم به مردم! یعنی تغییر در ریشه‌های قومی و آیینی. یعنی یک عزم ملی بر ضد رانتخواری و بر ضد نظام فکری دلال پسند. مشکل ما تنبلی، تقلید و سستی است و این مشکل تا رفع نشود کشور پیشرفت نمی‌کند.
